Menüsküs ameliyatı olan apartman komşumu ziyarete gittiğimde öğrendim, yakın zamanda terfi aldığını.

Küresel bir firmada 5 farklı müdürlüğün bağlı olduğu, ekibinde 500 kişinin çalıştığı üst düzey bir pozisyona terfi etmişti.

– “Uzun zamandır istiyordun, gönülden tebrik ederim”, dedim

– “Evet” dedi, “Bu pozisyon için aday 2 kişiden biriydim, ama beni seçtiler” dedi. Peşine de ekledi, “Beni terfi ettirdiler çünkü yerime adam yetiştirmiştim.”

Terfi etmek için atılacak kritik adımı kısaca anlatıvermişti aslında. Bir üst pozisyona mı çıkmak istiyorsunuz, yerini tutabilecek ekip arkadaşları yetiştirmeniz gerekir. Aksi halde vazgeçilmez olursunuz, ama bulunduğun pozisyonunvazgeçilmezi…

Siz gittiğiniz zaman yerinizi dolduracak birisi yoksa ekibinizden, üst pozisyonu fazlası ile hak etseniz dahi, sizi yerinizden oynatmaya kimse cesaret edemez. Siz giderseniz işleri kim yapar, terfi ettirecek merciinin dert edeceği konu budur.

2000’li yılların başında genç bir mühendisken  öğrenmiştim bu kuralı, Ford Otosan Genel Müdürü iken hayatını kaybeden Değerli Yöneticimiz Nuri Otay‘dan. O zamanlar fabrika müdürü idi ve kariyer yolculuğumuzun başında Ford’da üst düzey görevlerde yer almış kendisinden duymak bizim için şanstı.

Ekip arkadaşlarınız ile bilgi paylaşırsanız, onları yetiştirirseniz sadece onların kariyerine katkı sağlamış olmazsınız, kendi önünüzü de açarsınız.

Başkalarını geliştiren, kendisi de gelişir. Öğrettikçe öğrenir.

Gelişimlerine katkı sağladıkça, ekip arkadaşlarınızın gözünde saygınız, değeriniz artar. Onların gözünde sadece yöneticileri değil liderleri de olursunuz. Sizinle çalışmaktan keyif alan bir ekiple çalışmanın keyfi tarifsizdir, bunu tadarsınız.

Peki şimdi düşünme zamanı… Siz terfi aldığınız zaman yerinizi alacak ekip arkadaşınız hazır mı?

Keyifli bir gün dilerim.

İnan Acılıoğlu