Mesleklerde yeni ihtiyaçları konuşurken önemli bir tehlike arka planda kalıyor.

Su tesisatçısı, terzi, marangoz, boyacı gibi el emeği ile iş yapan zanaatkarların sayısında ciddi bir azalma var.

Usta çırak ilişkisi ile yetişen bu mesleklerdeki çırak sayısı sadece son bir yılda %10 azaldı. 2007 yılında 188 bin olan çırak sayısı, 2016 yılına kadar %60 düşerek 74 bine geriledi.

Türkiye Esnaf ve Sanatkarları Konfederasyonu, “Usta çırak geleneği ile iş öğrenen esnaf ve sanatkarlarımız şu anda yanlarında çalıştıracak çırak ve kalfa bulmakta sıkıntı çekiyor.” diye açıklama bulundu.

Kalorifer peteğimi değiştirmesi için davet ettiğim ustayı 1 haftadır bekliyor olmam, bu tehlikenin bir göstergesi olabilir.

Tabi ki yapay zekadan anlayan, siber güvenlikte bizi koruyan, inovatif fikirleri ile start-up’lar kuran gençlere ihtiyacımız var. Ancak el ustaları da sosyal yaşamın devamı için daha az öneme sahip değil.