Olunmaz…

Mükemmel diye bir şey yok, olmana gerek de…

Çünkü:

İnsanız; doğru ve hatalarımızla, artı ve eksilerimizle, irademiz ve zafiyetimizle… Kişi kusursuz değil, yanlış yapmak da insan olmanın getirdiği en doğal hak.

Çünkü:

İçinde bulunduğumuz hayat dört dörtlük değil, ki biz kusursuz olabilelim. Aksaklıklar, beklenmedikler, belirsizlikler hep var; ne kadar en ufak detayı planlamaya çalışsak da. Biz planlar yaparken hayatın bizim için hazırladığı sürprizler her zaman var.

Çünkü:

Başarıya giden yol dosdoğru bir çizgi değil.Bir hedefe ulaşmak; inişli çıkışlı,kimi zaman hızlı kimi zaman durağan bir yolculuk. Bu yolculukta önümüze çıkacak bariyerler;sabırla,emekle aşılacak engeller var. Aksi halde herkes başarırdı, herkesin başardığı da başarı olmazdı.

 

Mükemmel insanın, mükemmel bir hayatın olmadığı gerçeğiyle kısacık ömrümüzden her şeyin ve herkesin kusursuz olmasını istemek, beklemek; mutluluğun önüne kendi ellerimizle inşa ettiğimiz büyük bir engel.

Tal Ben-Sharar, Mükemmeli Aramak kitabında mükemmel olma takıntısını mutluluğun önündeki duvar olarak tanımlıyor. “Mükemmeliyetçilik” yerine “Gerçekçi İyimserlik” olgusunu tarif ediyor.Gerçekçi İyimser kişilerin daha mutlu ve başarılı olduğunu ortaya koyuyor. Peki nedir bu ikisinin farkı?

– Mükemmeliyetçi sadece sonuca odaklanırken Gerçekçi İyimser sonuca giden yoldan da haz alır.

– Mükemmeliyetçi için her şey ve herkes “Ak” veya “Kara”dır. Gerçekçi İyimser için “Gri”nin tonları vardır.

– Mükemmeliyetçi hatalara ve kusurlara karşı sıfır tolerans gösterir. Gerçekçi İyimser Hatasız Kul olmayacağını; her şeyin-emek verirsen- geliştirilebileceğini bilir.

– Mükemmeliyetçi geçmişin pişmanlığı ve geleceğin kaygısı içindedir. Gerçekçi İyimser anda kalarak bugünün kıymetini bilir, “bugün”ü dünün hesabı, yarının planı ile heba etmez.

– Mükemmeliyetçi yapamayacağını düşündüğü şeyden ürker, yapmak için adım atmaz. Gerçekçi İyimser; hata yapmaktan çekinmez, kontrollü risk alır, hata yaparken öğrenmenin hazzını yaşar.

– Mükemmeliyetçi olumsuzluklar karşısında kendini kahreder. Gerçekçi İyimser olumsuzluklardan ders çıkarır.

– Mükemmeliyetçi yıkıcı eleştirir, Gerçekçi İyimser yapıcı…

– Mükemmeliyetçi eleştirmekten insanları sevmeye vakit bulamaz. Gerçekçi İyimser, olduğu gibi kabul ettiği için çokça insan sever, çokça insan tarafından sevilir.

 

Gelelim 4 Adım meselesine.

Gerçekçi İyimser’in kendine rehber kıldığı 4 kabulü vardır. Bir sonraki yazıda da bunları irdeleyeceğiz.

 

Keyifli günler dilerim.

İnan Acılıoğlu